30 Temmuz 2016 19,gün Sinop'ta sabah klasik kahvaltı, çadırı toplayıp sırdaşa yükleme, sabah yürüyüşü yapan hava güneşli, batıya doğru, kıyıdan giden eski yoldan pedallıyorum, bakımsız bir yol, su içmek için durduğumda emekli bir amcamız çaya davet etti, bugün yetiştirmem lazım gelen yerler çok, teşekkür ettim, başarılar diledi sağolsun, yol anayola çıktı, havalimanının yanından Sinop'un meşhur trafik lambasından sahile döndüm, güzel bir sahil beyaz kum mavi deniz, minibüs, küçük masa ve tabureleri olan semaverde çay satan bir aile laflarken 2 çay içtim, parasını almadı, iyi insanlar sağ olsunlar, Sinop Üniversitesi Su Ürünleri Fakültesi önünden geçip, bir koya geldim, bu tarafında Akliman ağaçların arasında girişi ücretli, karşısı ücretsiz 2 taraftan da denize girebiliyorsunuz, çeşme var, piknik yapılacak yer var, bu taraf ücretsiz ama insanoğlunun doğayı kirletme örneklerinden, devamında Hamsilos Tabiat Parkı, buzulların oluşturduğu dik dar koycuklar, fırtınalı havalarda gemilerin sığındığı, buradaki denize insanların sadece tekne ile girebildiği harika yerlerden, Yaradan burada bir karış kumsal yaratmamış niye derseniz bizlerin kirletmemesi için, tertemiz duruyor, (benim yorumun ), dönüş, Akliman koyu ücretsiz halka açık sahildeyim, deniz zamanı, çıkarken araçla gezen Bafra'lı 3 genç çaya davet etti, semaver çayı içerken, daha önce bisikletle geziyorlarmış, tembellik artık araçla geziyoruz diyorlar, ayrılık zamanı başarılar dilekleri ile yoluma devam, Akkuma kadar aynı yoldan ormanlık, yeşilliğin içinde yol dar olsa da araç sayısı az, geldim, artık Akkum'daki sapaktan İnceburun Fenerine rüzgar karşıdan pedallıyorum, dönüş arkadan esecek nasıl olsa, sonunda Ülkemizin en kuzeyi İnceburun Feneri ilk defa gördüğüm yerlerde yaşadıklarımı burada da yaşıyorum, başarmanın keyfi, mutluluğu, dönüş yolunda Abacı Köyü Soğucak mevkinde közde mısır , amcamla bayağı muhabbet oda dertli yurtdışı emekli parasını almadılar, ileride ana yola çıkmadan kısa yoldan gidebilirsin dediler, yol iyi giderken akşama geliyor, köpekler yerlerini sahiplenme zamanı ilerideki evden 2 köpek çıktı, bayağı iyi havlıyorlar, bisikletten indim. göz gözeyiz, aramızda sırdaş, ağır ağı ilerliyorum, havlarken takip ediyor, derken ilerideki evin bahçesinden 2 köpek yola çıkıp oturdu, kaskı kafamdan çıkardım, yürüyerek ilerliyorum, arkadaki hala havlıyor, önde yolda yatanlara yaklaşmaya devam 50 metre gibi kala köpek yattığı yerden kalkıp evin bahçesine gitti, zannedersem bu hayvanlar Kasklı insanı uzaylı zannediyor, asfalt bitti, yanlımı gidiyorum derken derken yolu buldum, hava iyice kararmaya başladı, Sarıkum sapağı, 1 km. gittim, sarıkum tabiat parkı yazıyor, biraz sonra köye giden araç geliyor, dayıya köyde çeşme var mı dedim su sıkıntıları varmış, (sarıgöl var insan bir çalışmayla suyu köyünde kullanıma kazandırır), kahvehane var mı, o nada yok dedi, yatacak yer yeşillik bir alan varmış, (anayol girişinde gözleme ve ürün satan yer görmüştüm, kapalı olsa da çadır kurulabilir, ), görmeme gerek yok su yok, çay yok, geri anayola geldim, çadırı kurdum, 4 litre suyun 2,5 litresini kafamdan aşağıya boşalttım, havlu ile kurlandım, sivrisinek ve böcekleri çadıra sokmadan, içeri girdim, uyuma zamanı Allah rahatlık versin 46.1 7 saat 19 dakika 460 metre yükseklik. 86 metre ile deniz seviyesinde oldukça güzel sayılabilecek, göreceklerinizin harika olduğu, orman yeşillik deniz, ne istersen var, daha görmediyseniz, nükleer Santral için düşünülen yerler,